Η γευστική αυτή πάστα φυστικιού ξεχώρισε για τη νοστιμιά της από πολύ νωρίς, αφού οι Ίνκας και οι Αζτέκοι ήταν οι πρώτοι πολιτισμοί που τη χρησιμοποίησαν. Άλεθαν τα φυστίκια και παρασκεύαζαν ένα πηχτό άλειμμα, που μπορεί να θεωρηθεί η πρώτη μορφή του φυστικοβούτυρου!

Την ανακάλυψη του φυστικοβούτυρου, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, διεκδικούν πολλοί! Κάποιοι την αποδίδουν λανθασμένα στον George W. Carver, ο οποίος όμως δεν ανακάλυψε το φυστικοβούτυρο αλλά ανέπτυξε και διέδωσε περισσότερες από 300 χρήσεις των φυστικιών. Το 1895 ο Dr John Harvey Kellogg ήταν εκείνος που ανακάλυψε και πατένταρε μία μορφή φυστικοβούτυρου, η οποία όμως χρησιμοποιούσε βρασμένα και όχι ψημένα φυστίκια.

Την ίδια περίοδο, στις αρχές του 1900, μία μορφή φυστικοβούτυρου χρησιμοποιήθηκε σε κλινικές της Αμερικής ως συμπλήρωμα διατροφής για ηλικιωμένους ασθενείς. Τρώγοντας φυστικοβούτυρο, προσλάμβαναν τις απαραίτητες για τον οργανισμό πρωτεϊνες, χωρίς να χρειάζονται να μασούν κρέας.